Pink Unicorn

Κάπως έτσι περιγράφεται η νεοελληνική καθημερινότητα των παθητικών καπνιστών, μιας και η πατρίδα μας έχει τους πιο …θεριακλήδες καπνιστές στην ΕΕ.Πρωταγωνιστεί στο άτυπο καπνιστικό παγκόσμιο πρωτάθλημα κατέχοντας την τρίτη θέση και διεκδικεί με αξιώσεις τα πρωτεία σ’ αυτόν τον στίβο της ντροπής.
Ανιχνεύοντας αυτή την πραγματικότητα που βιώνει το 40% των Ελλήνων σήμερα, πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση το υπόλοιπο 60%,οι μη καπνιστές.
Τι οδηγεί τους νεοέλληνες σ΄ αυτήν την αυτοκαταστροφική συνήθεια,με τι κριτήρια κάποιος αποφασίζει να εκθέσει τον εαυτό του και τους γύρω του να αναπνέουν τον ίδιο μολυσμένο αέρα;
Η πρώτη φορά είναι πολύ σημαντική για τους υποψήφιους θύτες. Προϊόν περιέργειας, σε μια ηλικία, κυρίως εφηβεία, που είμαστε συλλέκτες εμπειριών και οι αντιστάσεις στον εθισμό της νικοτίνης είναι μειωμένες. Ανάβοντας το τσιγάρο μπαίνει ο έφηβος ή φαντασιώνεται ότι ανήκει στον «κόσμο των μεγάλων», θέλοντας να δείξει πόσο ο ίδιος είναι ανεξάρτητος, ελεύθερος να πράξει κάτι, που είναι απαγορευμένο για παιδιά . Έλλειψη αυτοεκτίμησης και η ανάγκη συντροφικότητας, φιλίας με όρους: για να ανήκεις στη παρέα, ταυτίσου με τις συνήθειες μας. . .
Το οικείο περιβάλλον, όπου η οικογένεια είναι η εικόνα πρότυπο. Μια οικογένεια είναι καθρέφτης προτύπων για τα παιδιά. Αν ο πατέρας-μητέρα καπνίζει είναι πολύ πιθανόν ο νέος να ακολουθήσει το παράδειγμα. Με βάση μελέτες, τα παιδιά που έχουν αυξημένη πιθανότητα να καπνίσουν στην εφηβεία (15-16 ετών), είναι αυτά που μεγαλώνουν κοντά σε γονείς που καπνίζουν.
Στο σχολείο 15% των παιδιών ηλικίας 10 ετών έχει δοκιμάσει τσιγάρο, και το 45% των παιδιών ηλικίας 14 ετών έχει ήδη καπνίσει τουλάχιστον μία φορά. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο πειραματισμός με το τσιγάρο είναι ισχυρός προγνωστικός δείκτης της υιοθέτησης του καπνίσματος αργότερα.
Στην κοινωνία καταγράφεται σειρά πλούσια σε θετικά πρότυπα για το κάπνισμα. Από τους πολιτικούς που προβάλλουν τις θέσεις τους, επώνυμους καλλιτέχνες ινδάλματα για τους νέους, τηλεσειρές αγαπητές στο κοινό με πρωταγωνιστές να εμφανίζονται με το τσιγάρο στο χέρι .
Η πολιτεία έχοντας εισπραχτικό ρόλο αρκείται στην επισήμανση των βλαβερών συνεπειών του καπνίσματος, στην κατά καιρούς αύξηση της τιμής του καπνού και σ΄ ένα σύνολο απαγορευτικών,στη χρήση του τσιγάρου,νομοθετικών ρυθμίσεων.
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε παρ’ όλα αυτά ότι το κάπνισμα είναι πια συστατικό της κουλτούρας, του τρόπου ζωής των ανθρώπων και αναφαίρετο δικαίωμα τους.
Φτάνοντας στο κατώφλι αυτής της συνήθειας ο υποψήφιος καπνιστής πρέπει να ξέρει τι τον περιμένει: υπογονιμότητα, καταρράκτης, έλκος και περιοδοντίτιδα, έως καρδιαγγειακές παθήσεις, νεοπλασίες και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, η οποία εκτιμάται ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία θα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου.
Εδώ στη χώρα όπου ευδοκιμεί η κουλτούρα του καπνού, μεγαλώνουμε παιδιά, χωρίς να έχει απασχολήσει μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας, αν και πόσο ενοχλούμαστε να εισπνέουμε επεξεργασμένο αέρα κατευθείαν από ξένα πνευμόνια ή τον αέρα από την καύτρα του τσιγάρου του διπλανού μας
Συνέπειες που έχουν οι παθητικοί καπνιστές, είναι ο ερεθισμός οφθαλμών, η αύξηση του βήχα, ο παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη άσθματος στα παιδιά. Oι σύντροφοι των καπνιστών έχουν κατά 20% μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του πνεύμονα και να εκδηλώσουν καρδιακά επεισόδια, έναντι των ατόμων που δεν εκτίθενται στον καπνό. {καθηγητής της Πνευμονολογικής Κλινικής του Ευαγγελισμού κ. Χρήστος Ρούσσος}
Η χρόνια έκθεση αποδείχτηκε ότι αποτελεί παράγοντα πρόκλησης πολλών ασθενειών που συνδέονται με το ενεργό κάπνισμα, περιλαμβανομένου του καρκίνου του πνεύμονα, των καρδιαγγειακών παθήσεων, των αναπνευστικών νοσημάτων. Τα παιδιά που είναι αθώα θύματα του παθητικού καπνίσματος, φαίνεται ότι μπορεί να πληρώσουν με τη ζωή τους τις κακές συνήθειες ενηλίκων καπνιστών.
Η ιδιωτική σφαίρα του ατόμου είναι θεωρητικά απαραβίαστη, υποστηρίζουν οι υπέρμαχοι των ατομικών ελευθεριών. Ο καθένας μας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, φτάνει να μην παραβιάζει τις ελευθερίες των άλλων, είναι μια φόρμουλα που στηρίζει την αρμονική συμβίωση στην κοινότητα.
Mία κοινή: παραδοχή η ανθρώπινη υγεία είναι το σημαντικότερο αγαθό.
Στην Ελλάδα αποκτά ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι σε συγκεντρώσεις και σε δημόσιες συναθροίσεις η μειονότητα πολλές φορές είναι μη καπνιστές. Ποια συμφωνία πρέπει να διέπει τη συνύπαρξη ατόμων συχνά φίλων ή και τυχαίων θαμώνων σ’ ένα καφέ της περιοχή τους ή σε κοινούς τόπους διασκέδασης; Οι τάσεις και σκέψεις, ακόμη και τη στάση όλων προσπαθήσαμε να ανιχνεύσουμε με τα παρακάτω ερωτηματολόγια που μοιράσθηκαν σε γονείς μαθητών του σχολείου καθώς και σε τυχαίο δείγμα στα καφέ της πόλης μας.

ΤΑ συμπεράσματα μας τα συνοψίζουμε στα εξής σημεία: καπνιστές, περίπου οι μισοί του δείγματος έχουν οι περισσότεροι αρνητική στάση απέναντι στο κάπνισμα. Επιβεβαιώνεται η πατροπαράδοτη Ελληνική φιλοξενία ,αφού οι περισσότεροι νοικοκυραίοι επιτρέπουν στους καλεσμένους τους να καπνίζουν.
Η συναίνεση και η ευγένεια χαρακτηρίζει γενικά τους μη καπνιστές γιατί αν και πολλοί 47/100 σε κλειστούς χώρους δύσκολα φανερώνουν την πιθανή ενόχλησή τους. Πολλοί θεωρούν ότι οι Ευρωπαίοι είναι αυστηροί στα αντικαπνιστικά τους ήθη προς τους καπνίζοντες με τις απαγορεύσεις για τους ανοιχτούς χώρους ενώ στους επαγγελματικούς χώρους όταν είναι μειοψηφία οι μη καπνιστές οι πιο πολλοί 59/100 απαντούν ότι πρέπει να διεκδικούμε το δίκιο μας ενώ 41/100 προτιμούν να …κάνουν υπομονή.
Ο Έλληνας δεν αποχωρίζεται το τσιγαράκι μετά το καφέ ή το φαγητό και οι περισσότεροι συμφωνούν:δεν είμαστε έτοιμοι για τέτοιες ρήξεις. Η έκπληξη έρχεται, όταν υπάρχουν 14/100 καπνίζοντες που αγνοούν την παρουσία ανηλίκων στον ίδιο χώρο. Δε χάνουμε ευκαιρία να επιδεικνύουμε τα φιλικά μας αισθήματα με συμβουλές. Πολλοί 63/100 δείχνουν πως θα ήθελαν μεγαλύτερη προστασία νομοθετικά έναντι του καπνίσματος ενώ 32/100 αγνοούν μάλλον τους σχετικούς νόμους.84/100 κατανοούν τον κίνδυνο της εθιστικής νικοτίνης.
Στο βασικό ερώτημα της συνύπαρξης στους ίδιους χώρους οι παθητικοί καπνιστές έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους καπνιστές, οι οποίοι οφείλουν να αναστείλουν την επιθυμία τους για καπνό και σαφώς έχουν μεγαλύτερη υποχρέωση να ΄σέβονται τους γύρω τους, κάτι που δεν πρέπει να ανταποδίδεται από τους μη καπνιστές, αφού έχουν το φυσικό δικαίωμα να αναπνέουν καθαρό αέρα. Αυτό δε βρίσκει σύμφωνους 21/100 από τους ερωτηθέντες, εξηγώντας εγωκεντρικές συμπεριφορές.
Στη σφυγμομέτρηση στα καφέ της πόλης φαίνεται πως: ο διαχωρισμός του χώρου-σε καπνιστές και μη-εξυπηρετεί το κοινό αίσθημα και τις απαιτήσεις του νόμου σε 69 ερωτηθέντες, καθόλου όμως δεν πείθει άλλους 59 ότι προστατεύεται ουσιαστικά η υγεία τους.
Οι γνώμες ήταν μοιρασμένες στο ενδεχόμενο καθολικής απαγόρευσης του καπνίσματος,56 συμφωνούν ενώ 60 δεν θεωρούν εφαρμόσιμη τέτοια πιθανότητα.
Η αντικαπνιστική εκστρατεία παγκόσμια καταφεύγει σε περιορισμούς και απαγορεύσεις. αλλά φαίνεται ότι χρειάζεται κάτι πιο δραστικό και ουσιαστικό που θα χτυπήσει στη καρδιά του προβλήματος.
Αναμφίβολα, υπάρχει σύγκρουση δικαιωμάτων καπνιστών και μη. Ο περιορισμός με νόμο του δικαιώματος του καπνιστή να καπνίζει κοντά σε άτομα που δεν καπνίζουν, είναι επιβεβλημένος, διότι:Το δικαίωμα της προάσπισης της Υγείας κάθε ατόμου υπερτερεί του δικαιώματος της απλής ευχαρίστησης.
¨Έχουμε δίκιο και πρέπει να το διεκδικούμε ,χαράσσοντας σε κάθε περίπτωση όρια του τι επιτρέπεται για ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από ουσίες, που άλλοι έβαλαν στη ζωή τους και χρέωσαν τον εαυτό τους.
Μια σειρά μέτρων μπορούν να βάλουν φρένο στο παράλογο που βιώνει ο Έλληνας παθητικός καπνιστής.
Η αύξηση της τιμής του τσιγάρου θα φέρει τον πήχη του καπνίσματος πιο ψηλά. Υπολογίζεται από την εμπειρία άλλων Ευρωπαϊκών χωρών ότι σε κάθε αύξηση της τιμής του καπνού οι καπνιστές μειώνονται κατά 4%.
Δείξτε τι προκαλεί.
Βάλτε κάτι περισσότερο από την προειδοποίηση στα πακέτα ότι βλάπτει την υγεία.
Μην ωραιοποιούμε την αλήθεια που είναι μία:κάπνισμα=θάνατος.
Να καταρρίψουμε το μύθο του-ης ελεύθερου-ης και ωραίου-ας που ακολουθεί τους καπνιστές.
Να γελοιοποιήσουμε κοινωνικά το γεγονός της εξάρτησης που συνεπάγεται η είσοδος στον κόσμο του καπνού ώστε τουλάχιστον οι νέοι και υποψήφιοι πελάτες να διστάσουν να ξεκινήσουν τη κακή συνήθεια.

λαϊκή παράδοση & τσιγάρο

η ζωη μου ολη ειναι ενα τσιγαρο που δεν το γουσταρω κι ομως το φουμαρω και οταν γινει γοπα κερασμα στο χαρο οταν ερθει η ωρα και τον ετρακαρω

Ακης Πανου

Κοινωνική λειτουργία του αθλητισμού στην Ελλάδα

Πόσο χρόνο εβδομαδιαία αφιερώνεις στην ατομική σου άσκηση-άθληση;
καθόλου
30λ
1 ώρα
2 ώρες
>3 ωρες

Έχεις θετική άποψη για το αθλητικό θέαμα στην Ελλάδα;
Είμαι φίλαθλος και παρακολουθώ τακτικά τα
αθλητικά γεγονότα στα ΜΜΕ
Βλέπω μόνο ότι σχετίζεται με εκτός Ελλάδας
αθλητικά γεγονότα
Βλέπω μόνο ότι σχετίζεται με εκτός Ελλάδας
αθλητικά γεγονότα

Θεωρείς ότι η ΦΑ στο σχολείο καλύπτει την κινητική σου έκφραση ως έφηβος;
αρκετά
λίγο
ελάχιστα
καθόλου
δεν ξέρω

Θα ξεκίναγες συστηματικά άσκηση-άθληση για
την βελτίωση της υγείας σου;
την αισθητική σου βελτίωση(αναλογίες,σωματοδομή) ;
ψυχαγωγία, χόμπι ;
κοινωνικοποίηση, γνωριμίες με άτομα με κοινά ενδιαφέροντα ;
γιατί αναζητάς καινούργια ερεθίσματα ;
δεν μ΄ ενδιαφέρει η άσκηση

Θα ξόδευες χρηματικό ποσό για την ενασχόληση σου σε άσκηση-χορό, κίνηση-άθληση;
ναι
όχι, μπορώ ατομικά
δεν ενδιαφέρομαι προσωπικά για τέτοιες ασχολίες

Στο κοινωνικό-οικονομικό μας περιβάλλον οι πρωταγωνιστές στα διαδεδομένα αθλήματα αμείβονται πλουσιοπάροχα σε αναντιστοιχία με διακεκριμένους επιστήμονες ή ακαδημαϊκούς.
Αυτό θεωρείτε ότι είναι
σωστό ,το αξίζουν και δούλεψαν να το κατακτήσουν
λάθος ,στρέβλωση των κοινωνικών αξιών και
προτεραιοτήτων
δεν ξέρω

Στον μαθητή-τρια δευτεροβάθμιας εκ/σης που πετυχαίνει συγκεκριμένη διάκριση στον αθλητισμό η πολιτεία επιτρέπει την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπ/ση με προνομιακή μεταχείριση σε σχέση με τους συνυποψήφιούς του. Αντίστοιχα στους ενήλικους διακριθέντες παρέχει επαγγελματική αποκατάσταση .Αυτό θεωρείτε ότι
είναι σωστό, αντίστοιχο με την εθνική-κοινωνική
τους προσφορά
υπερβολικό
καταχρηστικό, δίνει λάθος μήνυμα-κίνητρα στην
νεολαία
δεν ξέρω

Η βία στους αθλητικούς χώρους στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της
κοινωνικής κατάστασης-κρίσης (ανεργία,
οικονομική εξαθλίωση, περιθωριοποίηση
αποκλεισμός,λήψη εθιστικών ουσιών)
έλλειψη αθλητικής παιδείας-κουλτούρας
προσωπικής ευθύνης του πολίτη που εμπλέκεται
των κατευθυνόμενων από οικονομικά συμφέροντα
ομάδων-οπαδών
εμπορευματοποίησης-αλλοτρίωσης του ιδεώδους
αθλητισμού

Η φαρμακοδιέγερση (doping) παράγεται σε εργαστήρια με συνεργασία ιατρών, εργοφυσιολόγων και χημικών. Οδηγεί στην βελτίωση-μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων της ανθρώπινης βιοδυναμικής. Απαγορεύεται με αυστηρές ποινές από την ΔΟΕ. Θεωρείτε ότι,
είναι θεμιτή, στις προηγμένες αθλητικά χώρες οι
πρωταθλητες «τα παίρνουν»
αλλοιώνει τον ευγενή ανταγωνισμό ,καλώς τιμωρείται
αν γίνεται επιστημονικά ,δεν ανακαλύπτεται και δεν βλάπτει τον πρωταθλητή-τρια,όλα καλά
δεν ξέρω

Υπόθεση εργασίας: Χορηγείται φάρμακο από τα εργαστήρια του MIT (Massachusetts Institute of Technology ) που αποδεδειγμένα, κατόπιν πειραμάτων, σε μεταμορφώνει σε πρωταθλητή στο άθλημα σου.Αυτό σου εξασφαλίζει ηθική, επαγγελματική και εθνική καταξίωση. Το ερωτηματικό είναι η βιολογική αντίδραση του σώματος μετά την πάροδο δεκαετιών. Θα το παίρνατε;
ναι
όχι
δεν ξέρω